Die woordeboekbetekenis van "los sin" verwys na 'n tipe sinstruktuur in grammatika wat begin met 'n onafhanklike klousule gevolg deur een of meer afhanklike klousules of frases. In 'n los sin word die hoofgedagte of die onafhanklike klousule aan die begin van die sin uitgedruk, en die afhanklike klousules of frases wat volg verskaf bykomende inligting of uitweiding oor die hoofgedagte. Dit skep 'n gevoel van vloei en informaliteit in die sin, wat meer buigsaamheid in sinstruktuur moontlik maak.